Waarom Asscher en Breedveld elkaar hun excuses moeten aanbieden en waarom de minister het initiatief moet nemen
“Alles valt uiteen, het middelpunt houdt het niet,” schreef de Ierse dichter Yeats over de moderne tijd. “De besten missen alle overtuiging, terwijl de slechtsten vol hartstochtelijke intensiteit zijn.” Dat lijkt me een mooie omschrijving van de debatcultuur in Nederland, waar de grofste meningen het luidst worden rondgetoeterd en de meeste media-aandacht afdwingen. Bovendien werkt het ook nog eens zo dat goedbedoelende mensen, als het vuur van de overtuiging een keer in ze is opgelaaid, vaak minder aangename trekken laten zien. Dat geldt bij uitstek voor de ruzie op social media, waar minister Asscher en Peter Breedveld nu in verwikkeld zijn.
Het begon vorige week maandag, toen Asscher van zich afbeet op Facebook. Zijn sarcastische reactie op de rabiate antisemieten en andere vuilspuiters was begrijpelijk en in grote lijnen adequaat. Een van zijn belasteraars, “Rico”, heeft inmiddels zijn excuses aangeboden.
Gevaarlijk, maar geen racist
Asscher schreef echter ook: “Volgens Breedveld cs ben ik zelfs de gevaarlijkste racist van Nederland.” En dat is gewoon niet waar. Wat waar is, is dat Breedveld het beleid van Asscher heeft gekraakt in een reeks van blogs, vol met de scheldwoorden die zijn harde stijl kenmerken. Wat ook waar is, is dat hij Asscher gevaarlijk vindt, juist omdat de minister géén overtuigde racist of vreemdelingenhater is, maar ondertussen maatregelen neemt en uitspraken doet die wel degelijk die haat aanwakkeren en salonfähig maken.
Breedveld is niet de enige die dat vindt. De kritiek op de minister zwol aan toen bleek dat hij de schijnwerpers had opgezocht met een stigmatiserend rapport over islamitische jongeren, ook al hadden de onderzoekers zelf hem gewaarschuwd dat het rapport onaf was. Toen Asscher een paar maanden geleden Wilders een “handelaar in angst” noemde, stelde ik op Joop.nl dat de minister zélf vaak als een handelaar in angst fungeerde, ook al had hij het misschien niet door.
Schuld door associatie
Asscher baseert zijn beschuldiging op een tweet van ene Kars Abbes, waar hij vervolgens “Breedveld cs” van maakt. Wie zo doorzichtig gebruik maakt van ‘schuld door associatie’, die is zelf nou niet bepaald een model van een faire debatcultuur. Breedveld is dat natuurlijk ook niet. Daarom lijkt het me goed als het niet alleen bij “Rico” blijft en als Asscher en Breedveld elkáár hun excuses aanbieden. Asscher mag dan het initiatief nemen, omdat een vals verwijt van een minister duizendmaal meer schade aanricht dan de scheldwoorden van een blogger.
Gisteren kwam daar op Joop.nl ook nog Jan Dirk Snel overheen, die Breedveld “de grootste jankerd van Nederland” noemde, “een exempel van een pueriele, anomische cultuur die geen grenzen kent”, “de meest larmoyante figuur van Nederland”, “een bandeloos figuur” en “een narcist”. Maar die in hetzelfde stukje, en zonder een zweem van zelfironie, beweerde dat Breedveld te veel tierde en raaste en te weinig “respect voor zijn medemensen” toonde. Het enige verschil lijkt mij dat Snel tiert en raast als een opgeblazen Markies de Canteclaer.
Kwade wil en vervelende verdenkingen
Verder snapt Snel maar niet dat als je iemand “gevaarlijker dan de PVV” noemt, je helemaal niet zegt dat die persoon dezelfde denkbeelden aanhangt als de PVV. Omdat hij een historicus schijnt te zijn, zal ik hem een voorbeeld geven van Frankrijk rond 1900. Een dreyfusard had best kunnen zeggen dat de president gevaarlijker was dan de antisemitische bewegingen die het hoofd van Dreyfus eisten, zonder daarmee te claimen dat de president zelf een antisemiet was. Heel ingewikkeld is dat niet, dus je vraagt je af: wilde Snel zijn tegenstander wel begrijpen, of wilde hij hem alleen maar zwart maken?
En nee, een fan van Breedveld ben ik niet. Toen ik ooit op zijn weblog opperde dat hij ergens te snel over oordeelde, was ik meteen “van kwade wil” en speelde ik “vieze spelletjes”. Het is een driftkikker die andersdenkenden het licht in de ogen niet gunt, maar hij kan wel schrijven en hij heeft vaak opinies die ik nergens anders lees. In elk geval hoort hij niet thuis in het nationale trollenschandblok dat de minister heeft opgericht. Daarom, Asscher, ga eens met Breedveld praten. Misschien dat jullie elkaar je excuses kunnen aanbieden. Zolang je daar het initiatief niet toe neemt, blijft er een vervelende verdenking hangen: dat je je niet gewoon vergaloppeerd hebt, maar opzettelijk geprobeerd hebt om één van je scherpste critici te diskwalificeren.
Dit bericht is ook verschenen op Joop.nl.
Hé, dit stuk had ik nog niet eerder gezien. En je hebt woord voor woord gelijk.